Sparnaðarráð nr.5

Eftir að ég fór að minnka útgjöld og spara, fór ég að taka út pening í hraðbanka í stað þess að nota debet- eða kreditkort. Að mínu mati er það mjög sniðugt því þá veit maður nákvæmlega hvað maður eyðir miklu. Á hverjum föstudegi tek ég út pening og á hann að duga út vikuna. Ég var svona kreditkortakona, veifaði bara platinumkortinu mínu og safnaði vildarpunktum hratt og örugglega. Nú sit ég uppi með fjöldann allan af punktum sem ég get að sjálfsögðu ekkert notað því ég á ekki pening til að fara til útlanda. Það kom mér alltaf jafnmikið á óvart þegar ég fékk reikninginn og sá hvað ég hafði eytt miklu en fannst samt ég ekki hafa keypt neitt.

Við eigum stóran sparigrís sem stendur í eldhúsinu og bíður eftir að fá pening, við köllum þennan grís ferðasjóðsgrísinn okkar og hefur hann staðið þarna í rúmt ár. Reglulega tæmum við hann og leggjum peninginn í banka. Í þennan grís fara einungis smápeningar, maður finnur í rauninni ekki mikið fyrir því að setja hundraðkall öðru hvoru, en annars eru þetta krónur og tíkallar. Með þessu áframhaldi munum við geta skellt okkur til útlanda þó það gerist ekki á þessu ári. Nú ætlum við að vera skynsöm og safna fyrir ferðinni áður en við förum í hana.

Á meðan læt ég mig bara dreyma og læt það nægja.

Mars til (eld)móðs

Mars verður frábær mánuður, það er ég alveg viss um. Marsmánuður verður mánuður hreystis og hamingju (pínu væmið) í mínum huga og aðalmottóið verður- carpe diem (gríptu daginn).

Ég er tilbúin með skyrdrykkja og safabókina mína, ætla að búa í ræktinni og kynnast fólki. Ekki skemmir fyrir að maður getur horft á Stöð 2 ókeypis í ræktinni á meðan kílóin gufa upp.

Annars þakka ég fyrir öll commentin í dag. Ég er ánægð með greinina en myndin er ekki alveg eins módelleg og ég vildi hafa hana. Ljósmyndarinn ákvað nefnilega að koma hálftíma of snemma þannig að ég náði ekki að púffa upp hárið og æfa pósur áður en hann kom. En, það er innihaldið sem skiptir máli sagði spekingur einu sinni.

Hæfniskröfur nútímans

Helgin er á næsta leiti. Hún er mjög mikilvæg fyrir þá sem eru að leita sér að vinnu því þá koma atvinnuauglýsingar í helstu fjölmiðlum landsins. Mikil eftirvænting ríkir á mínu heimili eftir þessum auglýsingum. Það er annað hvort eða. Annað hvort er eitthvert starf með hæfniskröfur sem mín starfsreynsla og menntun uppfylla, eða ekki. Síðustu vikur og mánuði hefur atvinnublaðið verið mjög þunnt, í eitt skipti var það aðeins 2 blaðsíður og því ekki úr miklu að moða. Ég man eftir því fyrir nokkru að maður varð bara ringlaður þegar maður las blaðið því möguleikarnir voru óþrjótandi- en núna, púfff..... Maður þarf að vera með meirapróf, kunna á hin ýmsu forrit, vera með margra ára reynslu og síðast en ekki síst... hæfni í mannlegum samskiptum. Það kemur oftar en ekki fyrir. Kröfurnar spanna oft 10 -15 atriði svo að færri sæki um starfið.

Ef verið er að leita að opinni manneskju sem er með framhaldsmenntun, áralanga reynslu í banka (ég er örugglega ein á báti þar...) og er að læra að prjóna, þá er ég manneskjan í starfið. Já, og svo er ég líka jákvæð. Vonandi kemur svoleiðis auglýsing um helgina og þá skal ég vera fyrst til að sækja um! Annars þarf að bíða eftir næstu helgi og er langt að bíða fyrir manneskju eins og mig, manneskju í atvinnuleit.

öskudagsspeki...

Ég sat í bíl með tveimur litlum nornum og Wall-e í dag og fórum við að sníkja nammi. Þeim fannst mjög sérstakt að ég skyldi finna mér tíma til að endasendast með þeim út um allar trissur til að þefa uppi sælgæti. Þá segir önnur nornin hugsi : "þú varst rekin úr vinnunni þinni, er það ekki?" Ég reyndi þá að útskýra fyrir 7 ára börnum að þegar maður er rekinn hefur maður gert eitthvað af sér í vinnunni - en ef manni er sagt upp þá er það vegna þess að vinnan getur ekki haft mann í vinnu lengur þó svo að hana langi það. Ég bætti svo við að það væru margir sem hefðu misst vinnuna sína og hefðu því enga. Þá segir hin nornin spekingslega "já, mamma missti vinnuna þegar bankarnir fóru á hvolf". Sýnir þetta að ekki skal vanmeta litla fólkið, það veit meira en maður heldur.

 

Ævintýri í Rúmfó...

Ég lagði af stað í mikið ævintýri í dag, fór eitthvað sem ég hef ekki lagt í vana minn að fara. Ég gekk inn í Rúmfatalagerinn í Skeifunni og villtist á milli flíspeysanna og kertastjakanna, fannst svo ráðvillt í einum af sængurkörfunum þarna.

Í Rúmfó (það er það sem fastakúnnar kalla það) kennir ýmissa grasa og margt er á viðráðanlegu verði. Eftir að hafa tekið ranga beygju þegar ég leitaði að garninu, fann ég dót, rúmföt, afmæliskort og batterí.

Ég ákvað að byrja að spara og læra því að prjóna stærri hluti því hingað til hef ég aðeins getað prjónað fram og tilbaka. Ég ætla að ráðast í að prjóna kjól fyrir næstyngsta meðliminn í fjölskyldunni. Það kom mér að vísu sérstaklega á óvart hvað garn er dýrt, þessi kjóll mun væntanlega kosta mig um 3500 kall sem er alveg slatti. Gangi mér vel....

Adios.

Meðalmaðurinn..

Að leita sér að vinnu getur oft reynst erfitt og þarf oft að vera frumlegur og úrræðagóður. Einnig getur verið gott að þekkja fólk á réttum stöðum í þjóðfélaginu til þess að ýta manni áfram í ferlinu.

Ég þekki engan valdamikinn, ég er bara "average Joe" sem skoðar laus störf á helstu stöðum daglega ásamt því að sækja um í fyrirtækjum sem eru ekki að leita eins og er. Ég er manneskja sem reynir sitt besta í að finna vinnu.  Um hverja helgi koma atvinnuauglýsingar í blöðunum. Ég hleyp niður í póstkassa og fletti skjálfandi upp á auglýsingunum sem oftast eru í kringum miðju blaðsins. Ég les þær spjaldanna á milli, stundum er eitthvað sem vekur áhuga minn, stundum ekki. Það sem verst er að oftast eru engar auglýsingar sem höfða til mín, oftast er verið að leita að forriturum til að starfa í Noregi. Ég er enginn forritari. Ég er viðskiptafræðingur, ein af mörg þúsund. Helsta starfsreynsla mín eru bankastörf- já og fjárfestingar. hmmm.... hvað ætli margir séu á sömu blaðsíðu og ég? Er ég "average Joe"?

Látum verkin tala!!!

Ég ákvað að hringja í Sambíóin í gær og tala við framkvæmdastjórann, sagði honum frá mínu "ástandi" og bað hann vinsamlega að hafa sýningu klukkan 14.00 á þriðjudögum svo að ég kæmist í bíó. Ég veit ekki alveg hvernig hann tók því, auðvitað hljómaði ég gáfuð í símanum en þetta var samt eitthvað skrýtið samtal. En.... vonandi verður þetta gert og þá skal ég mæta eins og skot!

Þjóðleikhúsið gefur öllum sem sýna fram á atvinnuleysi, einn miða á hverja sýningu í vetur. Finnst mér það frábært framtak hjá þeim. Hjá Borgarleikhúsinu fær maður afslátt- 700 krónur af miðaverði. 

 

maðurinn í jakkafötunum

" bless elskan mín, ég er farinn í vinnuna"!, kallar maðurinn í svörtum jakkafötum og með bláa bindið sem hann fékk í jólagjöf - þetta með mynstrinu. Hann sest upp í bílinn og keyrir í burtu. Klukkan er tæplega átta á mánudagsmorgni og umferðin er mjög þétt. Hann keyrir niður Sæbrautina í átt að Borgartúninu, raulandi lag sem hann heyrði daginn áður. Hann kveikir á útvarpinu og hlustar á fréttir:"atvinnuleysi hefur aldrei mælst jafnhátt á höfuðborgarsvæðinu"... Ohhhh segir hann og slekkur á útvarpinu, hann nennir ekki að hlusta á þetta enn eina ferðina. Það er samt svo skrýtið, hann skammast sín svo mikið fyrir þetta- svo mikið að hann þorir ekki að segja konunni sinni fréttirnar. Hann snýr bílnum við og keyrir heim.

Heima eru ljósin slökkt, hann er vanur að hafa þau þannig þegar hann er heima. Hann opnar útidyrahurðina, fer úr skónum og fötunum og leggst í rúmið.

venjulegur dagur í lífi atvinnuleysingja

7.15 vakna til að koma fjölskyldunni úr húsi

7.55 hugsa um að fara á fætur og drífa sig í ræktina

8.00 fer aftur að sofa

10.00-10.30 vakna og dröslast fram úr rúminu

10.33 íhuga að fara í ræktina

10.40 skoða mbl, ráðningasíður, póstinn og bloggið

11.00 hádegis/morgunmatur- eitthvað létt, á meðan mbl.,ráðningasíðurnar, pósturinn og bloggið er skoðað

11.10 tala í símann

11.30 íhuga að fara í ræktina

11.32 tala í símann (einhvern verður maður að tala við)

12.00 yessss, kominn hádegismatur, reyni að finna mat í ísskápnum sem er frekar tómur- eitthvað    hollt en gríp í þurrt brauð sem verður að rista svo það sé ætt

12.20 íhuga að fara í ræktina

12.22 náttfötin lögð á rúmið og farið í föt, greitt hárið og skellt smá málningu í framan

12.40 tala í símann

13.00 íhuga að fara í ræktina

13.02 horfa á sjónvarpið

14.30 fer í ræktina

16.00 kem við í Bónus á leiðinni heim til að bæta á matarbirgðir

16.30 fjölskyldan komin heim...

Það eru samt ekki allir dagar svona svo það sé á hreinu.

 

frábær lausn!!

Ég hélt því fram í byrjun janúar að atvinnulausir yrðu um 15þúsund í byrjun janúar og sú spá hefur ræst. Þetta á væntanlega eftir að versna þegar fram líða stundir. Ég las það í Fréttablaðinu að atvinnulaus mætti vinna sér inn rúmlega 50 þúsund á mánuði án þess að bætur skerðist. Það er gott að vita af því ef manni byðist skyndilega vinna, þá gæti maður beðið um 50 þúsund í laun á mánuði. Atvinnurekandinn yrði nú ánægður með það :)

Til þess að koma á auknum kaupmætti í þjóðfélaginu, þarf að skapa atvinnu og það er ekki gert nema fólk lifi við betri kjör. Mín tillaga er sú að ríkið nýti þessar 15.199 manneskjur til að gera eitthvað sniðugt fyrir þjóðfélagið og greiði þeim aukalega 50 þúsund krónur á mánuði. Ég er alveg til í að vinna nokkra tíma í viku- slá bletti, planta trjám, mála og fleira. Þannig mun kaupmáttur aukast og fyrr en varir verður enginn atvinnulaus lengur. Þetta gæti borgað sig til lengri tíma!

Kveðja frá atvinnuleysingjanum....

 

Yfir 15 þúsund á atvinnuleysisskrá