Sparnaðarráðssaga nr.1

Ég hitti vinkonu mína í dag, bað hana að koma að sækja mig þar sem ég væri ekki á nöglum. Við kíktum niður í bæ og bara skoðuðum. Vá! Ég vissi ekki að það væri hægt, aldrei prófað það. Galdurinn liggur í að taka bara smá pening með fyrir neyðartilvik. Þá eyðir maður engu. 

Áður en hún kom að sækja mig, fann ég stimpilkort frá Culiacan þar sem ég átti eina fría máltíð inni- það vantaði bara einn stimpil á kortið. Ég stakk því lúmskt upp á því við hana að kíkja þangað í lunch og við myndum deila frímáltíðinni þannig að ég endaði á því að borga aðeins 445 krónur fyrir máltíð með gosi og alles!

Athugasemdir

[Greta Jessen (IP-tala skráð) 17.12.2008 kl. 19:36]

Frábært hjá þér að gera þetta :-)

Hlakka til að lesa færslurnar.