Eiga bónusar í útibúum banka rétt á sér?

Ég er fylgjandi bónusum í fyrirtækjum, fylgjandi því að ef fyrirtækið stendur sig vel, þá verðlaunar það starfsfólkið. Þá er mikið atriði að láta eitt ganga yfir alla og allir fái svipaða bónusa, annars geta orðið óþarfa leiðindi meðal starfsmanna og reiði út í yfirmann sem tekur geðþóttaákvarðanir varðandi bónusana. 

Í bankakerfinu er- eða var til svokallað bónuskerfi, að ef viðkomandi starfsmaður náði að selja viðskiptavini nýja vöru sem í boði var í bankanum, fékk hann pening fyrir eða gat jafnvel unnið sér inn utanlandsferð ef hann næði x mörgum. Viðskiptavinir séreignasparnaðar Kaupþings þurftu til að mynda að greiða fyrstu 11 innborganir í kostnað sem rann til viðkomandi sölumanns.

Það voru mismunandi átök í gangi á milli mánaða, einn mánuðinn var það að ná sem flestum inn í séreignasparnað, annan mánuðinn átti að ná sem mestum pening inn í sjóði.  Þá voru keppnir milli útibúa um það hver næði mestum peningi inn eða gat selt flesta þjónustuþætti. Það getur verið mjög hvetjandi fyrir starfsmann í banka að eiga möguleika á að vinna sér inn aukapening, en er þá ekki starfsmaðurinn að taka sína eigin hagsmuni fram yfir viðskiptavininn?

Mestu skiptir í þjónustufyrirtækjunum að hafa viðskiptavininn ánægðan og skapa traust á milli hans og fyrirtækisins. Þegar á reynir er viðskiptavinurinn minna líklegur til þess að fara annað, og er það mjög mikilvægt í dag að hugsa um þennan þátt.

Niðurstaða mín er semsagt sú- það er í lagi að veita bónusa og getur verið mjög hvetjandi, en ekki þannig að það bitni á viðskiptavinum bankans.

 

Athugasemdir

[Soffía, 20.3.2009 kl. 14:57]

Já, þessar sölukeppnir voru komnar út í tómt rugl hjá bönkunum.  Veit alla vega um minn fyrrv. vinnustað þá var þetta orðið það fyrsta og næstum því það eina sem var talað um á vinnustaðafundum. 

[Birgir Guðjónsson (IP-tala skráð) 20.3.2009 kl. 21:31]

Af hverju er ekki nóg bara að fá laun ?

Til hvers að hafa bónusa, þegar það er búið að semja um laun ?

Bull !

[Dr. (IP-tala skráð) 21.3.2009 kl. 08:05]

Ástandið í bankakerfinu sýnir okkur að bónusar í bankakerfinu ganga EKKI upp.

En það er eðlilegt að fólk sem hefur lifað í þessu bónusakerfi leggi sig mikið fram við að réttlæta það.

Málið er einfalt, bankastarfsmaðurinn - sölumaðurinn verður svo gráðugur að hann gleymir siðferðinu... vinnan snýst um að ná inn sem mestum bónusum... ergo hann prangar og selur fólki lífeyrissparnaðarleiðir eða sjóði sem koma honum sjálfum til góðs frekar en viðskiptavininum. Hugsar s.s. ekki um hag viðskiptavinarins heldur sinn eigin hag. Velur að selja viðskiptavininum þjónustu sem veitir honum bónus frekar en að selja honum þjónustu sem er hagkvæmust fyrir viðskiptavininn.

Hitt er annað að fólk á að njóta árangurs erfiðisins. Ef ég vinn við að grafa skurði þá ætti ég að fá meira ef ég er mjög duglegur og næ að grafa fleiri skurði en allir hinir ... þetta konsept gengur bara ekki upp í öllum starfsstéttum

Læknadæmið.... sanngjarnt eða ekki sanngjarnt. Það er samt ekki samasem merki á milli þess að vera snöggur með aðgerð og að gæðin minnki.

Læknirinn er á verktakalaunum... ef hann gerir enga aðgerð fær hann engin laun... ef hann verður veikur fær hann engin laun hjúkkan er á allt öðrum kjörum.Hún á biðlaunarétt, veikindarétt orlofsrétt og þarf ekki að greiða aðstöðugjald og ber ekki ábyrgð á aðgerðinni.. Svo er annað styttri aðgerðir minni sýkingarhætta betri nýtin á skurðstofum og svo mætti lengi telja... dæmið er ekki svona klippt og skorið

.

[itg (IP-tala skráð) 21.3.2009 kl. 11:19]

Er maður af missa af einhverju??

Síðan hvenær er annar aðilinn að hugsa um hagsmuni hins í viðskiptum ???

[Dr. (IP-tala skráð) 21.3.2009 kl. 14:29]

Líklegast ALDREI... en þegar þú ert farinn að bæta við söluelementið að "ráðgjafinn" er farinn að hugsa um að hann græði persónulega á því að selja þér frekar ævisparnað 2 frekar en 3 þá er hann líklegri til að hugsa eingöngu um sína gróðavon.